Málflutningur Þorsteins Pálssonar afar ósannfærandi

Það er einkennilegt með þann mæta mann Þorstein Pálsson að hann hefur fest sig  í aðild að Evrópusambandinu sem allrameinabót líkt og Samfylkingin. Þetta lið lætur eins og evra væri handan við hornið ef Ísland væri orðið aðili að sambandinu. Flestum hagfróðum ber saman um, einnig þeim sem kappsfullir eru um aðild, að evra er ekki í sjónmáli fyrir Ísland næstu 5-10 árin eins og nú er komið málum, þótt Ísland álpaðist inn í ESB. Ágúst Valfells sem rætt var við í Spegli RÚV í kvöld taldi meira að segja óvíst að áratugur nægði til að Ísland yrði tækt í Myntsambandið.

Skýrustu rökin gegn upptöku evru birtust hins vegar frá hagfræðingi í grein Kára Arnórs Kárasonar í Morgunblaðinu sl. mánudag (23. mars) undir fyrirsögninni Á að kasta krónunni? Lið fyrir lið hrakti hann málflutning evru-sinna og sýndi fram á hætturnar af því ef þeirra ráðum væri fylgt.

Rök andstæðinga aðildar styrkjast með hverjum degi og ástandið innan sjálfs Evrópusambandsins talar sínu máli. Vonandi kemst Þorsteinn Pálsson fyrr en seinna niður á jörðina í þessu máli.

Nær væri að menn reyndu að endurskoða þá hörmungarstöðu sem óbeislaður kapítalismi er að leiða heimsbyggðina í og tækju upp umræðu um leiðir hvað við skuli taka. Eða er það kannski hugmyndin að hefja bara sama leikinn aftur?

 

Kapprætt um ESB

Athugasemdir

[Andri Geir Arinbjarnarson, 25.3.2009 kl. 00:25]

Hjörleifur,

Það er til töfra lausn á þessu.  Við tökum fyrst upp einhliða dollar og sækjum síðan um EB aðild.  Þetta mundi setja Brussel í vanda.  Ekki liti vel út að EB ríki notaði dollar svo við mundum fá evru á undanþágu.  Ísland er aðeins 300,000 manns þ..e aðeins helmingur af ólöglegum innflytjendum í Bretlandi sem eru um 700,000.  Við skiptum engu máli fyrir EB nema landfræðilega.  Notum smæð okkar til að ota okkar tota, við getum smogið inn um rifur þar sem aðrir komast ekki.  Við eigum aðeins tvo möguleika:  AGS gæslu eða komast á spena hjá EB. 

[GH, 25.3.2009 kl. 20:48]

Það er einkennileg orðræðufátækt hjá andstæðingum ESB að tala sífellt um að stuðningsmenn aðildar líti á hana sem einhvers konar allrameinabót. Slík einföldun heimssýn kann að leynast í hugum einhverra andstæðinga -- örugglega þó ekki allra -- en ég hef aldrei hitt nokkur málsvara aðildar sem hefur haldið þessu fram. Auðvitað eru ýmis rök með evru og önnur á móti, en hvernig er hægt að ræða þessi mál af nokkru viti þegar menn hafa engan áhuga á að hlusta á hvern annan.

[Haraldur Hansson, 25.3.2009 kl. 21:45]

Ef til væri töfralausn eða allra meina bót þá væri engin kreppa. Ég held að bæði þeir sem eru með og á móti ESB geri sér það alveg ljóst.

Í báðum hópum er gott fólk. Það er ekki hægt að ætlast til þess að allir nenni að kynna sér samninga og gangverk ESB til að mynda sér skoðun. Það er líka eðlilegt að trúa þeim sem menn bera traust til.

Það sem skiptir máli er að miðla góðum upplýsingum. Það sem fær mest pláss í umræðunni eru upphróp á báða bóga; annað hvort um ágæti evrunnar og meintan dauða krónunnar (með) eða tap á fullveldi og yfirráðum yfir auðlindum (á móti).

Skaðlegast finnst mér þegar innganga í ESB er kynnt sem "stefna í peningamálum" þar sem evran er þungamiðjan. Innganga í slíkt bandalag er svo miklu stærra mál en að skipta um gjaldmiðil.

Það mætti fjalla meira um hvaða vald er framselt, í hverra hendur og hvernig er farið með það. Í mínum huga er það engin spurning að framsal á valdi yfir eigin velferð leiði á endanum til tjóns. Hjá því er ekki hægt að komast. Þess vegna eigum við að standa utan við ESB. 

[Baldur Gautur Baldursson, 26.3.2009 kl. 07:35]

Meðlimir Sjálftökuflokksins hafa ekki sýnt síðustu nær 20 árin að þeir séu svo heillaðir af veruleika, réttsýni, röksemdafærslu sem heldur né fjármálastjórnun. Ég tek því öllu sem áhangendur þess flokks segja með fyllstu varkárni. Svo að maður tali nú ekki um gamla refi úr greni Valhallar!